به گزارش خبرگزاری «حوزه» از فارس، حجت الاسلام والمسلمین غلامحسین موحدی تولیت مدرسه علمیه اباصالح المهدی(عج) شهرستان زرقان، در درس اخلاق طلاب این مدرسه اظهار داشت: برای عمر و نیروها و استعدادات آدمی نمی توان قیمتی در نظر گرفت؛ اگر بنا باشد قیمتی برای آن در نظر بگیریم، جز آخرت و بهشت قیمتی برای آن تصور نمی شود.
وی افزود: تنها چیزی که با مال، معامله و معاوضه می شود، مال است، نه جان و نه عمر و نه قوای روحی و جسمی ! انسان به هیچ وجه مجاز نیست که مال یا جان یا قوای جسمی و روحی را بیهوده و بی فایده تلف کند.
تولیت مدرسه اباصالح المهدی(عج) زرقان بیان کرد: نه تنها بیهودگی مذموم است، بلکه از آن مذموم تر، این است که انسان این سرمایه های ارزشمند را بدهد و به جای آنها خریدار ننگ و بدنامی و ذلت، و سرانجام آتش دوزخ شود.
استاد حوزه فارس گفت: آنهایی که با از دست دادن این سرمایه ها دنیا را خریداری می کنند، معامله ای سفیهانه کرده اند.
وی خاطرنشان کرد: از گرفتاری های بزرگ انسان پرحرفی و بیهوده گویی است. درست است که زبان را برای تکلم داده اند؛ ولی نه برای هر کلامی و نه برای لاف و گزاف و بیهوده سرایی است. امیرالمومنین(ع) در این مورد می فرماید که "وَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ کلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ کلامُهُ إلاّ فيما يَعنيهِ" یعنی اینکه هر که بداند که گفتارش از کردارش شمرده می شود، جزء به صورت و به اندازه ای که به حالش مفید است، سخن نمی گوید.
حجت الاسلام والمسلمین موحدی یادآور شد: خوب است انسان بعضی موقع ها تنها بشیند و درباره ی گفتار و کردار گذشته ی خود فکر کند و بفهمد که چه اندازه از کارها و گفته های او مفید بوده است و چه اندازه بیهوده و بی فایده بوده و چه مقدار مضر و زیان بخش بوده است.
وی در پایان گفت: اگر انسان به اینجا رسید که هیچ کار مفیدی انجام نداده، باید به گذشته ی خود حسرت بخورد و با توبه و استغفار در صدد این باشد که ما بقی عمر خود را از بیهودگی به دور کند.
نظر شما